12 – Reisverslag Bad Laasphe 2021

Verslag van een wandelvakantie in het Sauerland
Van 10 tot 17 september waren wij, met ‘Skikring Alkmaar’ in Sauerland om daar de Rothaarsteig te bewandelen. De totale route is 154 km. Lang en loopt van Brilon tot Dillenburg. We hebben in 6 dagen delen van deze echt prachtige route gelopen. De bus die ons naar Bad Laasphe, onze standplaats, bracht bleef de hele week bij de groep, bracht ons elke dag naar een startpunt en wachtte ons dan aan het eindpunt van de wandeling weer op. We waren met 29 personen en wandelden steeds in twee groepen. De groep van Thea deed de korte wandeling, (tussen de 8 en 15 km per dag) en die van Jan de lange route (tot zo’n 20 km). Ik liep dus met Thea (‘t ken te gek ok) en Nico liep met Jan (overdrijven is de kunst). Heel apart: in Sauerland mag je bijna nooit pinnen. Hier mag je een half brood nog pinnen. Maar daar willen ze contact geld zien. De eerste dag, liep ik het al op. Ik had koffie met een wafel mit sahne und kirsche, lekker hoor. Kostte 6,50. Mijn knip was leeg, dus ik dacht even pinnen. Mooi niet, de serveerster zei, dat kan niet; veel te klein bedrag. U gaat maar pinnen, links – of rechtsaf een bank, mogelijkheden zat. Nico had ook geen geld meer, dus ik doe even grof 300.- voor de hele week. Kreeg ik twee flappen van 100 euro en nog twee x 50.- Ik dacht ik zal je krijgen, dus ik weer naar dat café met 100.- Maar dat kon niet, ga bij jouw freunde maar een tientje lenen. Maar net was de hele troep al opgestapt, laatste stukje naar het hotel lopen. Ik terug, ik zeg mijn freunden sind verschwunden. En dat was het. Dus ik heb gezegd, bewaar maar, ik kom morgen betalen. Die avond in het hotel kon ik de 100,- wisselen, genoeg gedronken.
De volgende dag, (netjes betaald hoor) zondag, wij met de bus op weg en na zo’n 10 km. Een enorme knal. Wij dachten een flesje Spa uit elkaar gespat. Nee dus, de bus zakte langzaam maar zeker naar voren. Om de wielbalk zit een rubberen soort mof voor de vering, die was gescheurd en leeggelopen. We konden niet verder. Dus naar de bushalte heel dichtbij toevallig. Zou daar over 45 minuten een bus komen. Maar ja, mag je in Duitsland met 29 mensen in een bus, ze zijn daar nogal Punktlich (precies dus). 1,5 m afstand en niet minder. Het aardige was, de chef, reisleider Jan, ontdekte dat er een wandelroute was, terug naar Bad Laasphe, dus met zijn allen aan de wandel. Het was een van de mooiste routes. Heel veel steil omhoog en daarna even steil weer naar beneden, mooie natuur, prachtige uitzichtpunten. Bovendien we kwamen om te wandelen. Dus goed gelopen en goed afgelopen. De bus was aan het eind van de middag weer gerepareerd. Wat verder opviel. Is de enorme kaalslag in dit gebied. Echt hectares bos gekapt. Dramatisch om te zien. Oorzaak: Het is in 2019 en 2020 heel warm en droog geweest, dat heeft de bomen van één soort sterk verzwakt en ze worden nu kapot gevreten door de boktor. Je ziet het al van ver, tussen het groen, enorme bruine oppervlaktes, daar moet nog gekapt worden. En langs de wandelpaden massa’s boomstammen, soms moesten we omlopen. Soms raakten we daardoor de weg kwijt, dan liepen we wat extra, maar we kwamen om te wandelen, dus ook weer goed. En dan de mondkapjes. In Duitsland moet je overal binnen een mondkapje voor, ga je zitten mag die af, maar we hadden elke avond buffet (heerlijk eten) dus elke keer mondkapje op. Wij Nederlanders vergaten dat wel eens, dan werd je terecht gewezen. Zuruck mundkapfchen. Tegen de tijd dat we gewend waren gingen we weer naar huis. Maar het was al met al een leuke vakantie. Voor herhaling vatbaar. Volgend jaar gaan we weer
Margriet en Nico Boon